پرکاری تیرویید عبارت است از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش از حد طبیعی غده تیرویید، که هورمونهای مترشحه از آن در تنظیم تمام کارهای بدن نقش دارند. در نتیجه این فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش از حد، تولید هورمونهای تیرویید افزایش مییابد. شایعترین نوع پرکاری تیرویید، بیماری گریوز نامیده میشود. پرکاری تیرویید، بزرگسالان 50-20 ساله و عمدتاً زنان را گرفتار میکند. |
علایم شایع |
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش از اندازه
احساس گرما یا داغی در تمام زمانها لرزش تعریق خارش پوست تند، نامنظم و کوبنده بودن ضربان قلب کاهش وزن علیرغم این که فرد زیادتر از حد عادی غذا میخورد. البته در افراد مسن ممکن است افزایش وزن دیده شود. اضطراب و بیقراری قابل توجه گاهی بیرونزدگی چشمها و دو تا دیدن گاهی اسهال گاهی ریزش مو گاهی گواتر (بزرگ شدن غده تیرویید) |
علل |
اختلالات خودایمنی (بدن پادتنهایی تولید میکند
که باعث تحریک تولید مقادیر بیش از حد طبیی هورمونهای تیروییدی
میشود).
گرهکها یا تومورهای تیرویید تیروییدیت (التهاب غده تیرویید) |
عوامل تشدید کننده بیماری |
سابقه خانوادگی پرکاری تیرویید
استرس جنس زن سایر اختلالات ایمنی |
پیشگیری |
راه خاصی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. |
عواقب مورد انتظار |
معمولاً با دارو یا جراحی قابل معالجه است. شش ماه فرصت دهید تا بیماری خوب شود. برخی از انواع پرکاری تیرویید ممکن است بدون درمان هم خوب شوند. |
عوارض احتمالی |
نارسایی احتقانی قلب
«طوفان تیرویید» که عبارت است از بدتر شدن ناگهانی تمام علایم. این یک اورژانس تهدیدکننده زندگی است. تشخیص اشتباه به عنوان یک واکنش اضطرابی روانی |
درمان |
اصول کلی |
بررسیهای
تشخیصی ممکن است شامل آزمایش خون و بررسیهای رادیواکتیو مثل
اندازهگیری برداشت ید 131 توسط تیرویید باشد.
درمان مناسب به اندازه گواتر، علل، سن، و مدت زمانی که جراحی میتواند به تأخیر افتد (در صورتی که کاندید عمل جراحی باشید) بستگی دارد. پرکاری تیرویید را در اکثر بیماران میتوان با دارو کنترل نمود. عمل جراحی برای برداشتن قسمتی از تیرویید در بعضی از بیماران توصیه میشود. |
داروها |
داروهای ضد تیرویید برای مهار فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تیرویید
مسدودکنندههای بتا آدرنرژیک برای کمکردن تعداد ضربان قلب افزایش یافته ید رادیواکتیو، که سلولهای تیرویید را بهطور انتخابی نابود میسازد. |
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری |
حتیالمقدور فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را محدود نمایید تا این که بیماری تحت کنترل درآید. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های خود را برحسب شدت بیماری تنظیم کنید. |
رژیم غذایی |
رژیم
غذایی حاوی پروتئین زیاد داشته باشید تا بافتهای از دست رفته در
اثر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری بیش از حد تیرویید بازسازی شوند.
اگر اضافه وزن دارید، یک رژیم لاغری مناسب بگیرید. |
بواسیر عبارت است از سیاهرگهای گشادشده (واریسی) در راست روده یا مقعد. بواسیر ممکن در مجرای مقعدی (بواسیر داخلی) یا در مدخل مقعد (بواسیر خارجی) واقع شده باشد. بواسیر ممکن است سالها وجود داشته باشد اما تنها با وقوع خونریزی بدان پیبرده شود. |
علایم شایع |
خونریزی. امکان دارد خون قرمز روش به صورت رگههایی در اجابت مزاج
دیده شود یا به دنبال اجابت مزاج، خون به مقدار کم و به
مدتکوتاهی چکه کند.
درد، خارش یا ترشح مخاطی پس از اجابت مزاج وجود یک برجستگی در مقعد احساس این که پس از اجابت مزاج، راست روده بهطور کامل تخلیه نشده باشد (این حالت تنها در مورد بواسیر بزرگ دیده میشود). التهاب و تورم |
علل |
وارد آمدن فشار مکرر به سیاهرگهای مقعد یا راست روده |
عوامل افزایش دهنده خطر |
رژیم غذایی بدون فیبر
نشستن یا ایستادن به مدتطولانی چاقی یبوست کمشدن تون عضلانی در سنین بالا جراحی راست روده یا پارگی مجرای تناسلی به هنگام زایمان و دوختن آن بیماری کبدی سرطان روده بزرگ لواط بالا بردن فشار خون در سیستم سیاهرگی دستگاه گوارش |
پیشگیری |
برای اجابت مزاج عجله نکنید و در عین حال از زور زدن و نشستن
طولانیمدت در توآلت خودداری کنید.
اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کاهش دهید. مقدار فیبر غذایی را در رژیم خود افزایش دهید. روزانه 10-8 لیوان آب بنوشید. بهطور منظم ورزش کنید. |
عواقب مورد انتظار |
بواسیر معمولاً با مراقبت مناسب خوب میشود، اما علایم ممکن است افت و خیر داشته باشند (یعنی بواسیر ممکن است پس از یک دوره یبوست دوباره ظاهر شود). در مواردی که به درمان محافظهکارانه خوب پاسخ نمیدهند شاید جراحی مورد نیاز باشد. |
عوارض احتمالی |
کمخونی فقر آهن اگر خونریزی قابل توجه باشد.
درد شدید در اثر وجود لخته خون در بواسیر عفونت یا زخم شدن بواسیر |
درمان |
اصول کلی |
برای تشخیص
قطعی ممکن است یکی از روشهای زیر انجام شوند: آنوسکپی (دیدن مقعد
با کمک یک لوله کوتاه به نام آنوسکپ، وسیلهای لنزدار و دارای یک
منبع نورانی در سر آن است)، یا پروکتوسکپی (دیدن راست روده و قسمت
پایینی روده بزرگ یا وسیلهای به نام پروکتوسکپ، که وسیلهای
اپتیک و دارای یک منبع نورانی در سر آن است).
درمان با هدف تخفیف علایم صورت میگیرد. هیچگاه برای اجابت مزاج زور نزنید. پس از اجابت مزاج، ناحیه را با ملایمت پاک کنید. برای تخفیف درد، روزانه چندین بار هر بار به مدت 20-10 دقیقه در آب گرم بنشینید. برای تخفیف درد و تورم ناشی از وجود لخته در بواسیر یا بیرون زدگی بواسیر، یک روز در رختخواب استراحت کنید و روی ناحیه کیسه یخ بگذارید. در مواردی که مقاوم به درمان هستند، امکان دارد نیاز به جراحی وجود داشته باشد. روشهای مختلفی وجود دارند: بستن یک باند لاستیکی در قاعده بواسیر؛ اسکلروتراپی (تزریق مواد شیمیایی برای بسته شدن سیاهرگها و تشکیل بافت جوشگاهی)؛ جراحی با سرما (یخ زدن بواسیر با نیتروژن مایع)؛ انعقاد بواسیر (با اشعه مادون قرمز یا لیزر)؛ یا در آوردن بواسیر |
داروها |
برای
درد خفیف، خارش، یا کاهش تورم، میتوان از داروهایی که اختصاصاً
برای تخفیف علایم بواسیر ساخته شدهاند استفاده کرد. اگر علایم
بواسیر به هنگام حاملگی رخ دهند، از پزشک خود در مورد داروهای مناسب
که در حاملگی مشکلی ایجاد نکند سؤوال کنید.
اگر نیاز به استفاده از مسهل باشد، از نرمکنندههای اجابت مزاج استفاده کنید. |
افسردگی پس از زایمان معمولا در طی 6 هفته پس از زایمان شروع میشود |
علایم شایع |
احساس
غمگینی، ناامیدی و دلتنگی
کاهش اشتها و کاهش وزن بیانرژی بودن؛ خستگی کندی در تکلم و تفکر بروز مکرر سردرد و سایر ناراحتیهای فیزیکی. سردرگمی درباره توانایی بهبود زندگی |
علل |
درجاتی از افسردگی در طی هفتههای اول پس از
زایمان در مادران شایع است. بارداری و زایمان با تغییرات هورمونی
ناگهانی همراهند که بر حالات روحی روانی فرد تأثیر گذارند.
پذیرفتن مسؤولیت 24 ساعته مراقبت از یک نوزاد شیرخوار تطابق عمدهای را از نظر روانی و شیوه زندگی در اکثر مادران میطلبد، حتی اگر نوزاد فرزند اول نباشد. این استرسهای فیزیکی و روانی معمولاً با استراحت ناکافی تا هنگام ثبات یافتن نیازهای معمول کودک همراه است، بنابراین خستگی و افسردگی در مادران غیرمعمول نیست. |
عوامل تشدید کننده بیماری |
استرس
کمبود خواب تغذیه نامطلوب فقدان حمایت مادر از سوی همسر، خانواده یا دوستان سابقه اختلالات روانی قبلی در مادر |
پیشگیری |
این عارضه قابل پیشگیری نیست ولی میتوان آن را با استراحت کافی، رژیم غذایی مطلوب و حمایتهای روحی کافی به حداقل رساند. |
عواقب مورد انتظار |
افسردگی خفیف پس از زایمان با حمایت خانواده و دوستان معمولاً به سرعت برطرف میشود. اگر افسردگی شدید شود ممکن است مادر دیگر قادر به مراقبت از خود و کودک نباشد و بستری در بیمارستان ممکن است ضرورت یابد (به ندرت). حتی موارد شدید افسردگی با داروها، مشاوره با متخصص مربوطه و حمایت اطرافیان معمولاً قابل علاج است. |
عوارض احتمالی |
فقدان پیوند عاطفی بین مادر و کودک، که برای هر
دو زیانآور است.
افسردگی شدید که ممکن است با احساسات تهاجمی نسبت به کودک، از دست دادن احساس عزت در ظاهر و منزل، بی اشتهایی یا غذا خوردن اجباری، دوری کردن از دیگران یا تمایلات خودکشی همراه باشد. |
درمان |
اصول کلی |
مادران
نباید از این که احساسات پیچیدهای در مورد مادر بودن خود دارند
احساس گناه کنند. ایجاد تطابق و ایجاد پیوندی عاطفی طبیعی نیاز به
درمان دارد.
- در نظر گرفتن برنامههای مکرر خارج از منزل نظیر قدم زدن و دیدارهای کوتاه با دوستان و اقوام برای مادران مفید است. این برنامهها به مادران کمک میکند تا دچار احساس انزوا از دیگران نشوند. - مادران باید کودک خود را در اتاق جداگانهای بخوابانند. در این صورت مادران راحتتر استراحت خواهند کرد. - مادران میتوانند برای کارهای روزانه نظیر خرید کردن و مراقبت از کودک در هنگام استراحت خود از خانواده یا دوستان کمک بگیرند. - مادر در صورت احساس افسردگی بهتر است احساسات خود را با همسر یا یک دوست که شنونده خوبی برای حرفهای اوست در میان بگذارد. صحبت کردن با سایر مادران امکان استفاده از همفکری و تجربه آنان را فراهم میکند. - اگر افسردگی شدید شده و بستری در بیمارستان را ایجاد نماید، توصیه میشود که مادر در یک مرکز نزدیک منزل بستری شود تا رابطه نزدیک وی با کودک حفظ شود. - روان درمانی یا مشاوره با متخصص مربوطه در صورت تداوم افسردگی توصیه میشود. |
استرس عبارت است از واکنشهای فیزیکی، ذهنی و عاطفی که در نتیجه تغییرات و نیازهای زندگی فرد، تجربه میشوند. تغییرات میتوانند بزرگ یا کوچک باشند. پاسخ افراد به تغییرات زندگی متفاوت است. استرس مثبت میتواند یک انگیزش دهنده باشد در حالی که استرس منفی میتواند در زمانی که این تغییرات و نیازها، فرد را شکست میدهند، ایجاد شود. |
علایم شایع |
فیزیکی: گرفتگی عضلانی، سردرد، درد قفسه سینه،
ناراحتی معده، اسهال یا یبوست، افزایش ضربان قلب، دستهای سرد و
مرطوب، خستگی، تعریق شدید، بثورات، تنفس سریع، لرز، تیک،
تحریکپذیری، کماشتهایی یا بیاشتهایی، ضعف، احساس خستگی، گیجی.
عاطفی: عصبانیت، اعتماد به نفس پایین، افسردگی، بیتفاوتی، تحریکپذیری، ترس و پاسخهای هراسی، اشکال در تمرکز، احساس گناهکاری، نگرانی، بیقراری، اضطراب و وحشت. رفتاری: سوءمصرف الکل یا مواد مخدر، افزایش مصرف سیگار، اختلالات خواب، پرخوری، کاهش حافظه و منگی. |
علل |
بدن در یک موقعیت پراسترس با افزایش تولید هورمونهای خاصی جواب میدهد که باعث تغییراتی در ضربان قلب، فشار خون، متابولیسم و فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری فیزیکی میگردد. |
عوامل افزایش دهنده خطر |
تغییر در شیوه زندگی و اختلال در امور روزمره
طبیعی شخص که میتواند استرس ایجاد کند. برخی از علل شایع استرس
عبارتند از:
مرگ اخیر فرد مورد علاقه (همسر، کودک، دوست) از دست دادن هر چیزی که برای فرد ارزشمند باشد. آسیبها یا بیماریهای شدید اخراج شدن یا تغییر شغل نقل مکان کردن به یک شهر یا استان جدید مشکلات جنسی بین فرد و شریک جنسی او ورشکستگی مالی یا مقروض شدن شدید مثلاً به خاطر خرید یک خانه جدید تعارض مدام بین فرد و یکی از اعضای خانواده، دوست نزدیک یا همکار خستگی دایمی ناشی از استراحت، خواب یا تفریح ناکافی |
پیشگیری |
برای کمک به پیشگیری از استرس منفی، به آن
دسته از امور زندگی بپردازید که میتوانید از عهده آنها برآیید.
از آنجا که همیشه نمیتوان جلوی استرس را گرفت، روشهایی را یاد بگیرید که برای حفاظت از سلامت ذهنی و فیزیکی خود، سازگار شوید. با مطالعه مقالات و کتب، در مورد استرس به خود آموزش دهید. |
عواقب مورد انتظار |
معمولاً با درمان توسط خود یا درمان تخصصی بهبود مییابد. |
عوارض احتمالی |
استرس مزمن میتواند در بسیاری از مشکلات مربوط به سلامت شامل حوادث، آرتریت، آسم، سرطان، سرماخوردگی، کولیت، دیابت، اختلالات غدد درونریز، خستگی، سردرد، کمردرد، مشکلات گوارشی، اختلالات پوستی، بیماری قلبی، فشار خون بالا، بیخوابی، دردهای عضلانی، اختلال کارکرد جنسی و زخمها نقش بازی کند. |
درمان |
اصول کلی |
آزمونهای تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
مشاهده علایم توسط خود شما شرح حال طبی و معاینه فیزیکی به وسیله یک پزشک در صورت لزوم برخی از روشهایی که به کاهش استرس کمک میکنند، به شرح زیر هستند: یک روش را یاد بگیرید و به طور منظم و در صورت امکان هر روز آن را تمرین کنید. روشهای بسیاری وجود دارند. به مدت کوتاهی از هر وضعیت پر استرسی که در طول روز به آن برمیخورید، دور شوید. یک روش سفت و شلکننده عضلات را یاد بگیرید و آن را تمرین کنید. از آوردن مشکلات خود به خانه یا بستر خودداری کنید. در پایان روز، دقایقی را به مرور تکتک تجارب کل روز اختصاص دهید به طوری که انگار یک نوار را مجدداً گوش میدهید. تمام عواطف منفی را که متحمل شدهاید (عصبانیت، احساس عدم امنیت یا اضطراب) از خود برهانید. از کلیه انرژیها یا عواطف خوب (افکار عاشقانه، ستایش، احساسات خوب در مورد کار یا خودتان) لذت ببرید. در مورد کارهای ناتمام تصمیمی اتخاذ کنید و تنش ذهنی یا عضلانی را رها کنید. هماکنون برای یک خواب آرامشبخش و بهبود دهنده عواطف آماده هستید. |
آمنوره (قطع قاعدگی) ثانویه عبارت است از توقف قاعدگی برای حداقل 3 ماه در خانمی که قبلاً قاعده میشده است. |
علایم شایع |
از بین رفتن دوره قاعدگی برای حداقل 3 ماه یا بیشتر در خانمی که حداقل یک بار قاعدگی داشته است. |
علل |
بارداری (اگر نزدیکی رخ داده است)
شیردهی به کودک شیرخوار قطع مصرف قرصهای ضدبارداری یائسگی (در صورتی که سن بیش از 35 سال و بارداری وجود نداشته باشد) استرس عاطفی یا اختلال روانی جراحی و برداشتن تخمدانها و رحم اختلال غدد درونریز، از جمله هیپوفیز، هیپوتالاموس، تیرویید، پاراتیرویید، غدد فوق کلیوی، و تخمدانها دیابت شیرین (مرض قند) بیماری سل چاقی، بیاشتهایی عصبی، یا پرخوری عصبی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جسمانی شدید مثل دوهای استقامت |
عوامل تشدید کننده بیماری |
استرس
تغذیه نامناسب استفاده از بعضی داروها مثل مخدرها، فنوتیازینها (از داروهای ضد روانپریشی)، رزرپین، یا هورمونها ورزش شدید |
پیشگیری |
اگر قطع قاعدگی به علت یک بیماری زمینهساز مثل بیماری سل،
دیابت، یا بیاشتهایی عصبی رخ داده است، باید این بیماری زمینهساز
درمان شود.
اگر علت قطع قاعدگی مشخص نیست، هیچگونه روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد. تغذیه باید خوب باشد و باید سعی شود وزن در حد مناسب نگهداری شود. |
عواقب مورد انتظار |
قطع قاعدگی خطری برای سلامتی نیست. برطرف شدن آن بستگی به علت
زمینهساز دارد:
اگر آمنوره ناشی از بارداری یا شیردهی باشد، قاعدگی بعد از اتمام آنها باز خواهد گشت. اگر ناشی از قطع قرصهای ضدبارداری باشد، قاعدگی بعد از 2 ماه تا 2 سال باید باز گردد. اگر ناشی از یائسگی باشد، قاعدگیها مرتباً کاهش یافته و شاید دیگر هیچگاه برنگردد. برداشتن رحم نیز باعث قطع قاعدگی به طور دایمی خواهد شد. اگر غدد درونریز دچار اختلال شده باشند، با تجویز هورمون کاهش یافته معمولاً باعث بازگشت قاعدگی خواهد شد. اگر قطع قاعدگی ناشی از بیماریهایی چون بیاشتهایی یا پرخوری عصبی باشد، درمان موفقیتآمیز این بیماریها برای بازگشت قاعدگی ضروری است. اگر قطع قاعدگی ناشی از دیابت یا بیماری سل باشد، امکان دارد قاعدگی هرگز باز نگردد. اگر قطع قاعدگی ناشی از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جسمانی شدید باشد، با کاهش فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ، قاعدگی باز خواهد گشت. |
عوارض احتمالی |
در صورتی که هیچگونه علت جدی زمینهساز پیدا نشود، هیچ عارضهای
رخ نخواهد داد.
امکان دارد بعضی از علایم کمبود استروژن، مثل گُرگرفتگی و خشکی مجرای تناسلی بروز کنند. امکان دارد توانایی بچهدار شد مختل شود. |
درمان |
اصول کلی |
برای کمک به تشخیص، معمولاً آزمایشاتی چون آزمایش بارداری، اندازهگیری
هورمونها در خون، و پاپ اسمیر، ضروری هستند. امکان دارد کارهای
تشخیصیای که نیاز به جراحی دارند، مثل لاپاروسکپی یا هیستروسکوپی،
نیز توصیه شوند.
ممکن است با عمل جراحی، دهانه رحم گشادشده و با کورت دیواره داخلی رحم کورت کشیده میشود. درمان بیماری زمینهساز در صورت وجود روان درمانی یا مشاوره در صورتی که قطع قاعدگی ناشی از استرس باشد. زمانهای قاعدگی خود را یادداشت نمایید تا اگر قاعدگی مجدداً قطع شد، زودتر تشخیص داده شود. |
آفت دهان عبارت است از زخمهای دردناکی که در مخاط دهان به وچود میآیند. آفت دهان سرطانی نیست. آفت دهان ممکن است با عفونت هرپسی (ناشی از ویروس تبخال) اشتباه گرفته شود. این نوع زخم میتواند در هر دو جنس رخ دهد، اما در زنان شایعتر است. |
علایم شایع |
زخم در دهان با خصوصیات زیر: کوچک، بسیار دردناک، و کم عمق هستند و توسط یک غشای خاکستری پوشیده شدهاند. حاشیه آنها توسط یک هاله قرمز پررنگ احاطه شده است. این زخمها میتوانند روی لبها، لثهها، داخل گونهها، زبان، کام و گلو ظاهر شوند. به هنگام حمله آفت معمولاً 3-2 زخم به وجود میآیند، اما ظهور یک باره 15-10 زخم با هم دیگر خیلی بعید نیست. زخمها ممکن است در 3-2 روز اول بسیار دردناک باشند به نحوی که فرد موقع خوردن یا صحبت کردن دچار ناراحتی میشوند. گاهی قبل از بروز زخم، برای 24 ساعت احساس مورمور یا سوزش وجود دارد. |
علل |
علت دقیق آن ناشناخته است اما علل زیر محتملتر به
نظر میرسند: استرس عاطفی یا جسمانی، اضطراب، یا ناراحتی و عصبی بودن پیش از عادت ماهانه آسیب به مخاط دهان در اثر خشن بودن دندانهای مصنوعی، غذای داغ، مسواک زدن، یا کار دندانپزشکی آزردگی و تحریک ناشی از غذاهایی مثل شکلات، غذاهای ترش و اسیدی (سرکه، غذاهای دودی)، آجیلها یا چیسهای نمک زده شده عفونتهای ویروسی |
عوامل افزایش دهنده خطر |
کار دندانپزشکی اخیر. |
پیشگیری |
دندانهای خود را روزانه حداقل دوبار مسواک بزنید و
مرتباً از نخ دندان استفاده کنید تا تمیزی و سلامتی دهان و دندانها
حفظ شود. حتیالمقدور سعی کنید استرس نداشته باشید. از تماس نزدیک با افراد دچار عفونت خودداری کنید. دقت کنید که آفت، بیشتر بعد از خوردن چه نوع غذایی رخ میدهد. از خوردن غذاهایی که به نظر باعث آغاز حمله میشوند خودداری کنید. |
عواقب مورد انتظار |
اکثر زخمهای آفتی بدون برجای گذاشتن جوشگاه در عرض 2 هفته خوب میشوند. حملات مکرر آفت شایع هستند. آفت ممکن است به صورت یک زخم حداکثر 3-2 بار در سال تا بروز بدون وقفه چندین زخم در سال رخ دهد. |
عوارض احتمالی |
در موارد شدید که خوردن و آشامیدن سخت میشود امکان دارد بدن کم آب شود. |
درمان |
اصول کلی |
امکان دارد توصیه به کشت زخم شود تا بتوان آفت را
از زخم هرپسی افتراق داد، یا احیاناً اگر عفونت باکتریایی ثانویه
وجود داشته باشد آن را تشخیص داد. دهان را روزانه 3 بار یا بیشتر با محلول نمک (نصف قاشق چایخوری نمک در حدود یک لیوان آب حل شود) شستشو دهید، البته به شرط این که خیلی دردناک نباشد. زخمها را مرتباً با کمک گوش پاک کن یا چیزی شبیه آن که آغشته به پراکسیدهیدروژن 2% باشد پاک کنید. اگر آفت در اثر خشن بودن دندان، بریس یا دندان مصنوعی ایجاد شده باشد، به دندانپزشک مراجعه کنید. تا زمانی که این نوع مشکلات برطرف نشود آفت دهان خوب نمیشود. |
داروها |
بیحسکنندههای موضعی برای تخفیف درد خمیر حاوی یک مشتق استرویید به همراه تریامسینولون استوناید. اگر به محض شروع زخم مالیده شود، میتواند از بروز درد جلوگیری کند. دارویی که برای حمله قبلی آفت تجویز شده است را نگاه دارید. در صورت بروز مجدد آفت، بلافاصله آن را مصرف کنید. درمان هر چقدر زودتر آغاز شود، آفت خفیفتر خواهد بود |