درمان با گیاهان دارویی

این وبلاگ در زمینه فرهنگ استفاده از داروهای گیاهی فعالیت میکند

درمان با گیاهان دارویی

این وبلاگ در زمینه فرهنگ استفاده از داروهای گیاهی فعالیت میکند

تعریق‌ بیش‌ از اندازه‌


تعریق‌ یکی‌ از کارهای‌ طبیعی‌ بدن‌ است‌ که‌ به‌ تنظیم‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌ کمک‌ می‌کند. اما تعریق‌ بیش‌ از اندازه‌ فایده‌ خاصی‌ ندارد و غالباً باعث‌ شرمساری‌ و مشکل‌ در ارتباطات‌ اجتماعی‌ می‌شود زیرا عرق‌ زیاد باعث‌ بوی‌ بد یا خیش‌ شدن‌ و شوری‌ روی‌ لباس‌ می‌گردد. در موارد شدید، عرق‌ بسیار زیاد، کفش‌ و لباس‌ها را خراب‌ می‌کند.
   علایم‌ شایع‌
عرق‌ ریزش‌ زیاد از ناحیه‌ زیر بغل‌، کف‌ پا و دست‌ و به‌ درجات‌ کمتر، از سایر نقاط‌ بدن‌
بوی‌ بد که‌ در اثر وجود باکتری‌ها در عرق‌ ایجاد می‌شود
.
    علل‌
عوامل‌ ژنتیکی‌ ممکن‌ است‌ مؤثر باشند.
استرس‌ یا اضطراب‌ مزمن‌
تب‌ و عفونت‌
سرطان‌، مثل‌ لنفوم‌
پرکاری‌ تیرویید
حمله‌ قلبی‌
یائسگی‌
بعضی‌ از داروها و موادمخدر
محدودیت‌ از موادمخدر
در مواردی‌ علت‌ ناشناخته‌ است‌.
    عوامل تشدید کننده بیماری
استرس‌
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری سنگین‌ بدنی‌
هوای‌ گرم‌
   پیشگیری‌
از وضعیت‌های‌ استرس‌زا حتی‌المقدور خلاصی‌ یابید.
    عواقب‌ مورد انتظار
علایم‌ را می‌توان‌ با درمان‌ کنترل‌ نمود.
   عوارض‌ احتمالی‌
پریشانی‌ روانی‌ در اثر شرمساری‌ در ارتباطات‌ اجتماعی‌
بثور پوستی‌ ناشی‌ از مصرف‌ بوبرها یا ضدعرق‌ها
کم‌ آبی‌ بدن‌ در صورتی‌ که‌ دریافت‌ آب‌ برای‌ جلوگیری‌ مایعات‌ از دست‌ رفته‌ کافی‌ نباشد (به‌ ندرت‌).


    اصول‌ کلی‌
درمان‌ بیماری‌ زمینه‌ساز
روان‌ درمانی‌ یا مشاوره‌، در صورتی‌ که‌ استرس‌ عامل‌ مهمی‌ در بروز این‌ حالت‌ باشد.
مرتباً حمام‌ بگیرید.
لباس‌ خود را مرتباً عوض‌ کنید.
لباس‌های‌ گشاد و بافته‌ شده‌ از الیاف‌ طبیعی‌ مثل‌ نخ‌ بپوشید.
از محافظ‌ عرق‌ در زیربغل‌ استفاده‌ نمایید.
از بوبرها و ضد عرق‌ها استفاده‌ کنید.
از پودرهای‌ خشک‌ کننده‌ استفاده‌ کنید.
جوراب‌های‌ نخی‌ بپوشید.

صندل‌ یا کفش‌ چرمی‌ پا کنید. از پوشیدن‌ کفش‌هایی‌ که‌ با مواد مصنوعی‌ ساخته‌ شده‌اند خودداری‌ کنید.
امکان‌ دارد استفاده‌ از وسایل‌ الکتریکی‌ که‌ موقتاً تعریق‌ کف‌ دست‌، زیر بغل‌ یا پاها را کم‌ می‌کنند توصیه‌ شود.
موی‌ زیر بغل‌ را بتراشید.
ندرتاً جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ غدد عرق‌ یا قطع‌کردن‌ رشته‌های‌ عصبی‌ای‌ که‌ به‌ مناطق‌ عمده‌ تعریق‌ می‌روند.
    داروها
آرام‌بخش‌ها یا داروهای‌ آنتی‌کولینرژیک‌ برای‌ کاهش‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری دستگاه‌ عصبی‌ مرکزی‌. در صورت‌ ابتلا به‌ آب‌ سیاه‌ چشم‌ یا بیماری‌ پروستات‌، از این‌ داروها استفاه‌ نکنید.
مالیدن‌ محلول‌های‌ مخصوص‌ برای‌ کاهش‌ تعریق‌، مثل‌ محلول‌ کلرید آلومینیوم‌.
داروهای‌ مسدودکننده‌ بتا آدرنرژیک‌ گاهی‌ ممکن‌ است‌ کمک‌کننده‌ باشند.

تب‌خال‌ ناحیه‌ تناسلی‌


تبخال‌ ناحیه‌ تناسلی‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ ویروسی‌ ناحیه‌ تناسلی‌ که‌ از راه‌ آمیزشی‌ انتقال‌ می‌یابد. این‌ عفونت‌ در مردان‌ و زنان‌ می‌تواند رخ‌ دهد. از جمله‌ نواحی‌ که‌ امکان‌ درگیری‌ آنها وجود دارد عبارتند از مجرای‌ تناسلی‌، گردن‌ رحم‌، ران‌ها، و آلت‌ تناسلی‌. تب‌خالی‌ تناسلی‌ معمولاً همراه‌ با سایر بیماری‌های‌ آمیزشی‌ رخ‌ می‌دهد.
    علایم‌ شایع‌
تاول‌های‌ دردناک‌ که‌ قبل‌ از آن‌ خارش‌، سوزش‌ یا احساس‌ آزردگی‌ در ناحیه‌ تناسلی‌ وجود دارد. در زنان‌، تاول‌ها ممکن‌ است‌ با درون‌ مجرای‌ تناسلی‌ تا گردن‌ رحم‌ و نیز پیشابراه‌ گسترش‌ یابند. پس‌ از چند روز، تاول‌های‌ می‌ترکند و از آنها زخم‌هایی‌ کم‌ عمق‌ و دردناک‌ بر جای‌ می‌ماند که‌ 3-1 هفته‌ به‌ طول‌ می‌انجامند.
سوزش‌ و مشکل‌ در دفع‌ ادرار
بزرگ‌ شدن‌ گره‌های‌ لنفاوی‌
تب‌ و احساس‌ کسالت‌
    علل‌
ویروس‌ تب‌خال‌ (هرپس‌) نوع‌ 2. ویروس‌ تب‌خال‌ نوع‌ 1 باعث‌ تب‌خال‌ ناحیه‌ دهانی‌ می‌شود، البته‌ گاهی‌ عامل‌ تب‌خال‌ ناحیه‌ تناسلی‌ نیز هست‌.
تب‌خال‌ ناحیه‌ تناسلی‌ از راه‌ آمیزشی‌ و در صورت‌ وجود ضایعات‌ فعال‌ انتقال‌ می‌یابد. ضایعات‌ ممکن‌ است‌ روی‌ دست‌ها و دهان‌ نیز باشند. از زمان‌ تماس‌ با ویروس‌ 7-2 روز طول‌ می‌کشد تا علایم‌ ظاهر شوند گاهی‌ عفونت‌ بدون‌ هیچ‌گونه‌ علایم‌ اولیه‌ای‌ انتقال‌ می‌یابد ولی‌ بعداً خود را نشان‌ می‌دهد.
   عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
وجود یک‌ بیماری‌ جدی‌ که‌ مقاومت‌ بدن‌ را کم‌ کرده‌ باشد.
مصرف‌ داروهای‌ سرکوب‌کننده‌ ایمنی‌ یا داروهای‌ سرطان‌
استرس‌ (افزایش‌ استعداد ابتلا به‌ عفونت‌ اولیه‌ یا عود عفونت‌). استرس‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ کاهش‌ کارایی‌ پاسخ‌ ایمنی‌، که‌ معمولاً رشد ویروس‌ را متوقف‌ می‌کند، شود.
سیگار کشیدن‌
سایر عواملی‌ که‌ می‌توانند باعث‌ عود بیماری‌ شوند عبارتند از آسیب‌ به‌ ناحیه‌ تناسلی‌، عادت‌ ماهانه‌، آفتاب‌ گرفتن‌، و وجود یک‌ عفونت‌ دیگر
    پیشگیری‌
در صورت‌ وجود زخم‌ یا تاول‌ (عفونت‌ فعال‌)، باید از آمیزش‌ خودداری‌ شود.
در صورت‌ وجود عفونت‌ غیرفعال‌، خصوصاً اگر عود مکرر عفونت‌ فعال‌ وجود داشته‌ باشد، باید از کاندوم‌ استفاده‌ شود.
اگر حامله‌ هستید، حتماً سابقه‌ تب‌خال‌ تناسلی‌ یا هرگونه‌ ضایعه‌ ناحیه‌ تناسلی‌ را به‌ پزشک‌ خود اطلاع‌ دهید، زیرا باید اقداماتی‌ احتیاطی‌ برای‌ جلوگیری‌ از بروز عفونت‌ در نوزاد انجام‌ شوند.
حتی‌المقدور از استرس‌ پرهیز کنید.
    عواقب‌ مورد انتظار
در حال‌ حاضر نمی‌توان‌ تب‌خال‌ ناحیه‌ تناسلی‌ را معالجه‌ کرد، اما با درمان‌ می‌توان‌ علایم‌ بیماری‌ را تخفیف‌ داد و از عود بیماری‌ جلوگیری‌ کرد.
در هنگامی‌ که‌ علایم‌ وجود ندارد، ویروس‌ به‌ حالت‌ خفته‌ درآمده‌ است‌. وقتی‌ که‌ ویروس‌ دوباره‌ فعال‌ شود علایم‌ باز می‌گردند. بازگشت‌ علایم‌ به‌ معنای‌ عفونت‌ جدید نیست‌.
میزان‌ ناراحتی‌ از فرد به‌ فرد و در یک‌ فرد نیز در زمان‌های‌ مختلف‌، متفاوت‌ است‌. همچنین‌ میزان‌ ناراحتی‌ در اولین‌ بار عفونت‌ بیشتر از عودهای‌ بعدی‌ است‌.
   عوارض‌ احتمالی‌
گسترش‌ عفونت‌ ویروسی‌ به‌ تمام‌ بدن‌ و مرگ‌ در بیمارانی‌ که‌ ناچارند داروی‌ ضد سرطان‌ یا مهارکننده‌ دستگاه‌ ایمنی‌ مصرف‌ کنند.
انتقال‌ عفونت‌ به‌ نوزاد تازه‌ به‌ دنیال‌ آمده‌ از مادر آلوده‌ که‌ می‌تواند یک‌ عفونت‌ گسترده‌ و تهدیدکننده‌ جان‌ نوزاد را ایجاد کند.
عفونت‌ باکتریایی‌ ثانویه‌

   اصول‌ کلی‌
تشخیص‌ معمولاً با دیدن‌ تاول‌ها داده‌ می‌شود، اما برای‌ تأیید تشخیص‌ ممکن‌ است‌ مایع‌ داخل‌ تاول‌ در آزمایشگاه‌ مورد بررسی‌ قرار گیرد.
درمان‌ با هدف‌ تخفیف‌ علایم‌ و پیشگیری‌ از عوارض‌ صورت‌ می‌گیرد.
لباس‌ زیر باید نخی‌ باشد.
برای‌ کاهش‌ درد به‌ هنگام‌ ادرار، می‌توان‌ از آب‌ گرم‌ در ناحیه‌ استفاده‌ کرد.
نشستن‌ در وان‌ آب‌ گرم‌ که‌ در آن‌ یک‌ قاشق‌ چایخوری‌ نمک‌ ریخته‌ شده‌ باشد می‌تواند مقداری‌ از درد و ناراحتی‌ ناشی‌ از تاول‌ها را کاهش‌ دهد.
حتی‌المقدور شیوه‌ زندگی‌ خود را طوری‌ تغییر دهید که‌ استرس‌ کمتری‌ در زندگی‌ داشته‌ باشید
خانم‌ها باید سالانه‌ تحت‌ بررسی‌ پاپ‌اسمیر و معاینه‌ قرار گیرند تا از نبودن‌ هرگونه‌ عارضه‌ای‌ اطمینان‌ حاصل‌ شود.
   داروها
داروهای‌ ضد ویروسی‌ خوراکی‌ غالباً برای‌ درمان‌ اولین‌ حمله‌ عفونت‌ تب‌خال‌ ناحیه‌ تناسلی‌ و عود عفونت‌ تجویز می‌شوند. در بعضی‌ از بیماران‌، این‌ داروها ممکن‌ است‌ برای‌ پیشگیری‌ نیز تجویز شوند. نوع‌ موضعی‌ مالیدنی‌ این‌ داروها ضدویروسی‌ نیز موجود هستند اما به‌ اندازه‌ خوراکی‌ مؤثر نیستند.
داروهای‌ ضد درد خفیف‌، مثل‌ استامینوفن‌
   فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا زمان‌ برطرف‌ نشدن‌ علایم‌، باید از آمیزش‌ خودداری‌ شود.